Δημιουργεί σε πολλούς ανθρώπους και ανάμεσά τους βρίσκονται αρκετοί έμπειροι περί της πολιτικής, ερωτηματικά ή έκπληξη η παθητική ή ανοικτά συναινετική στάση της αριστεράς, κοινοβουλευτικής ή μη, καθώς και των αντεξουσιαστικών συνιστωσών της, στην επιβολή μέτρων απαρτχάιντ στους ανεμβολίαστους, και φυσικά η παράδοση και μάλιστα δίχως όρους στα «επιτεύγματα» της επιστήμης. Και όμως, η συστράτευση αυτή δεν αποτελεί ούτε κάποιου είδους ιστορική ανατροπή ούτε κάποιου είδους ιδεολογική παρέκκλιση. Το αντίθετο μάλιστα.
To 1932 o Léon Blum, ο ηγέτης των Γάλλων σοσιαλιστών και μελλοντικός επικεφαλής της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου, έγραφε τα εξής σχετικά με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία: «Ο von Papen και ο von Schleicher ενσαρκώνουν την παλιά Γερμανία προ του 1914, τότε που η νικηφόρα επανάσταση είχε την ανεπανόρθωτη ατυχία να μη θίξει τα θεμέλια της και στα στελέχη της, εκείνη την αυτοκρατορική, φεουδαρχική, πατερναλιστική, πιεστική Γερμανία, με το συντριπτικό αίσθημα πειθαρχίας και τη συλλογική αλαζονεία της […] Ο Χίτλερ, απεναντίας… Εδώ οι ορισμοί είναι πιο δύσκολοι, αλλά μπορούμε να πούμε ότι συμβολίζει ένα πνεύμα αλλαγής, ανανέωσης, επανάστασης. Στο χωνευτήρι του χιτλερικού ρατσισμού βράζουν ανάκατα, δίπλα σε ορισμένες εθνικές παραδόσεις της παλιάς Γερμανίας, όλα τα αντιφατικά ένστικτα, όλες οι αγωνίες, όλες οι πικρίες, όλες οι εξεγέρσεις της νέας Γερμανίας […] Να το ομολογήσω; Από την σκοπιά του «τι μέλει γενέσθαι», η νίκη του von Schleicher θα μου φαινόταν πιο απογοητευτική και αποκαρδιωτική απ’ ότι εκείνη του Χίτλερ».
Ο Léon Blum θεωρούνταν και ήταν ένας προσεκτικός παρατηρητής της διεθνούς πολιτικής σκηνής και παρ’ όλες τις αστοχίες, όσον αφορά ορισμένες προβλέψεις που έκανε για την πορεία και την επιτυχία των ναζί μόνο, σημασία στην προκειμένη περίπτωση έχουν οι προτιμήσεις του, που δεν φρόντισε άλλωστε να τις κρύψει.
Στην πολιτική, εξ άλλου, δεν υπάρχουν παράδοξα, ούτε αποκλείεται η σύγκλιση ακόμα και εκείνων των ιδεολογιών, που κραυγάζουν για τις απόλυτες αντιθέσεις τους. Άλλωστε, η κρισιμότητα των στιγμών συνήθως αυτό απαιτεί.
Και ο νοών νοείτο…
Σεπτέμβριος 2021
ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ:
Επιδρομές στο πολιτικό σκηνικό
H ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ «ΕΙΔΙΚΩΝ» ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΣ
Οι ανεύθυνοι των Αθηνών και οι εραστές της ύπαρξης
Από την ένωση με βάση την εξουσία επιλέγουμε τον διαχωρισμό για την Αναρχία
«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Επιστημονικά κηρύγματα Απαρτχάιντ, με δόση «αστυνομία της σκέψης» στην τηλεόραση
Πυρκαγιά στη Β. Εύβοια… Όταν το Κράτος αντί να σβήνει εκκενώνει
Βιβλιοδιαδρομές:
Διαδρομές Μνήμης
