Εισαγωγικό κείμενο

Πρόκειται για μια Συλλογή Ντοκουμέντων που, μέσα σε 240 σελίδες μεγάλου σχήματος, δίνει μια εικόνα της κατάστασης που υπήρχε πριν, κατά και μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης.

Στο βιβλίο περιλαμβάνεται ανέκδοτο υλικό καθώς και κείμενα που αναφέρονται στο σημαντικό αυτό γεγονός. Παρατίθενται, επίσης, αποσπάσματα από εφημερίδες, φωτογραφίες, προκηρύξεις, αφίσες καθώς και ανατυπώσεις εντύπων που είχαν εκδοθεί σε σχέση με την εξέγερση.

«Είναι δύσκολο να εκτιμήσει κάποιος ένα γεγονός εάν δεν προσπαθήσει να ανατρέξει όσον το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένα στις απόψεις και στις καταβολές όσων συμμετείχαν με καθοριστικό τρόπο στην δημιουργία του. Σίγουρα κάτι τέτοιο αφορά μια συλλογική διεργασία στην οποία έχουν την δυνατότητα, αλλά και κάθε λόγο σε κάθε περίπτωση να συμβάλλουν πρώτα και κύρια οι αναρχικές ομάδες, όσο τουλάχιστον αφορά τους αναρχικούς. Γεγονότα που όπως προαναφέρθηκε σημάδεψαν τους κοινωνικούς αγώνες, γεγονότα που έφεραν στο προσκήνιο απόψεις και πρακτικές που ενόχλησαν το κράτος και τους μηχανισμούς του δεν «κλείνουν», όσα και αν έχουν καταγραφεί σε σχέση με αυτά.

[…]Το πόσο συνταράχτηκε το κράτος από την εξέγερση του 1995 μπορούμε να το αντιληφθούμε όταν διαπιστώσουμε πως σε κάθε περίπτωση σύλληψης ή αναφοράς σε κάποιους ανθρώπους που συσχετίζονται με το 1995 οι κρατικοί υπάλληλοι δεν χάνουν την ευκαιρία να το επισημαίνουν. Αλλά αυτό είναι πραγματικά ένας φόρος τιμής στην εξέγερση, ένας φόρος τιμής σ’ αυτούς που μπορούν να κάνουν τα «αδύνατα» δυνατά…

Είναι μια πραγματικότητα το ότι υπάρχουν οι προδιαγεγραμμένοι και ανατεθειμένοι ρόλοι αφ’ ενός, και η αγωνιστική στάση αφ’ ετέρου. Και οι ρόλοι από την αγωνιστική στάση απέχουν πολύ. Στην πρώτη έχουμε όλα τα χαρακτηριστικά της ανάδειξης ενός ατομισμού και στην άλλη την ανιδιοτέλεια και την αντικρατική στάση. Χρειάζεται, επίσης, να επισημάνουμε πως από τους 500 και πλέον εξεγερμένους του Πολυτεχνείου 1995 που πέρασαν από τα δικαστήρια ενηλίκων ή ανηλίκων ΜΟΝΟΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Αυτό είναι μια αντανάκλαση της κοινωνικής δυναμικής που υπήρχε, κάνοντας το κράτος να είναι «συγκρατημένο».

[…] Κάθε εξέγερση είναι μοναδική. Αυτή η μοναδικότητα είναι που μας επιτρέπει να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά που αναδείχτηκαν πριν, κατά και μετά την εκδήλωσή της. Και το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ του 1995, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη μοίρα των εξεγέρσεων που προηγήθηκαν από αυτό, αλλά και που το ακολούθησαν. ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ σημαντικών εξελίξεων. Έτσι είναι. Ο κανόνας των εξεγέρσεων στον ελλαδικό χώρο είναι να προηγούνται (συνήθως) καταστάσεων και λιγότερο να έπονται.

Η Εξέγερση του 1995, όταν ξέσπασε με πολλές αφορμές, σηματοδότησε το τέλος μιας περιόδου τόσο της κυριαρχίας, όσο και των κοινωνικών αγώνων στον Ελλαδικό χώρο. Ήρθε σε μια στιγμή όπου έμπαινε σε πράξη η εφαρμογή των ευρύτερων σχεδίων της κυριαρχίας και για τον ελλαδικό χώρο.

Το Πολυτεχνείο του 1995, λόγω του χρονικού σημείου κατά το οποίο εκδηλώθηκε, αλλά και εξ αιτίας της πολυσυνθετότητας των συμμετεχόντων σ’ αυτό, έδωσε κάτι το ξεχωριστό: την ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ διάσταση.

Καταθέτουμε, λοιπόν, αυτή μας την προσπάθεια ως μία συμβολή στην κοινωνική και ιστορική μνήμη και ελπίζουμε πως μέσα από το υλικό που έχει συγκεντρωθεί, σ’ αυτή την έκδοση, αναδεικνύονται οι ουσιαστικές διαστάσεις της εξέγερσης του Νοέμβρη 1995, που κομβικό της σημείο ήταν η κατάληψη του Πολυτεχνείου ανήμερα της 22^ης επετείου της εξέγερσης του 1973».

Επισκόπησις